Մինչ Հայաստանում գիտունիկները սկսել են ծաղրել Հնդկաստանի հնարավորությունները, արդեն ո՛չ միայն Հնդկաստանում, այլև Հունաստանում և ԱՄՆ-ում են սկսել խոսել թուրքական ԱԹՍ-ների միֆի փլուզման մասին։
Հիշեցնեմ, որ Bayraktar TB-2-ի միֆը ուռճացվեց 2020 թվականին, և ես ունեմ կասկածներ, որ դա միտումնավոր ստեղծված միֆ էր, որը միլիոնավոր դոլարներ բերեց թուրքական ռազմարդյունաբերության ոլորտ:
Թուրքիայի ազդեցությունը մեծացավ, որպես պատերազմի բնույթը փոխելու ունակ ռազմական արդյունաբերության տերություն։
Աշխարհի շատ երկրներ սկսեցին հետաքրքրվել հենց Bayraktar TB-2-ով:
Baykar ընկերությունը, որը պատկանում է Էրդողանի դստեր ամուսնուն, դարձավ թուրքական ռազմարդյունաբերության լոկոմոտիվը։
Եվ հիմա Պակիստանի կիրառած թուրքական Baykar-ի ԱԹՍ-ներն ուղղակի անզոր եղան Հնդկաստանի դեմ հակամարտության այս ակտիվ փուլում։
Հնդիկ գործընկերս, որ մասնագիտացած է հենց ռազմական հետազոտությունների մեջ, պատմում էր, թե ինչքան արդյունավետ են իրականում գործել Հնդկաստանի ՀՕՊ և ՌԷՊ միջոցները, որոնց կոորդինացված կիրառումն ուղղակի ստեղծել էր օդային պաշտպանության ցանց, որտեղ պակիստանյան ԱԹՍ-ները հազվադեպ էին կարողանում գործողություն ավարտել։
Այլ է պատկերը չինական FPV ԱԹՍ-ների դեպքում, որոնց էժան և դրվագային գործելու համար նախատեսված լինելն ապահովում է որոշակի արդյունավետություն` հատուկ նշանակության խմբերի համար։
Ամեն դեպքում, աստիճանաբար փլուզվելու է նաև թուրքական ԱԹՍ-ների անորսալիության միֆը, ինչը Թուրքիայի տնտեսական խնդիրների խորացման պարագայում լավ ապագա չի խոստանում Թուրքիայի նոր` ռեգիոնալ տերությունից դեպի գլոբալ դերակատար անցման հավակնությունների իրագործման համար։
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ